Kruiden

De meeste planten en kruiden – zowel wilde als gekweekte – zijn even nuttig voor het dier als voor de mens, met uitzondering van een klein aantal dat schadelijk is voor sommige dieren, zoals echte karwij en peterselie. In het algemeen zijn de eigenschappen en de werking identiek voor mens en dier.

Op het platteland zijn in de weilanden, langs de kant van de wegen en langs de slootkant, ruimschoots vele verschillende in het wild groeiende planten te vinden, waarvan de dieren in het algemeen precies weten welke goed zijn voor hun gezondheid. Ze maken daar dan ook dankbaar gebruik van, als de mens er maar voor zorgt dat ze deze rijk begroeide plekken regelmatig kunnen opzoeken. En dat is lang niet altijd het geval. Ook is de realiteit dat er op het platteland steeds meer nuttige kruiden en planten verdwijnen door bestrijding van onkruid of, doordat ze met chemische bestrijdingsmiddelen in aanraking zijn gekomen, niet meer gezond zijn.

Paarden komen de kruiden dus minder tegen in hun dagelijkse voeding. Als een dier klachten heeft kunnen kruiden gericht worden toegepast. Daarbij is het belangrijk dat men hygiënisch te werk gaat en dat de bereidingsvoorschriften van de recepten strikt in acht worden genomen. In het algemeen dient men, onafhankelijk van hun gewicht, grotere doses toe aan planteneters dan aan vleeseters. De geneeskruiden worden, in verse of gedroogde vorm, vermengd met het normale, gebruikelijke voer.

Bij gedragsproblemen bij paarden hebben onder meer de volgende kruiden een gunstige invloed: Arnica, Echte kamille, Grote engelwortel en Hop.

Fytotherapie

Fytotherapie werkt op basis van plantaardige middelen en wordt ook wel kruidengeneeskunde genoemd. Planten en plantendelen – wortels, stengels, bast of knoppen – worden al duizenden jaren gebruikt voor hun geneeskrachtige of preventieve werking bij ziektes en aandoeningen.  Fytotherapie wordt veelal ingezet als ondersteunende therapie, waarbij de kruiden voornamelijk worden voorgeschreven als tinctuur(=op alcoholbasis) of als gemalen kruid (poeder). Ook kruidenthee is een vorm van fytotherapie.

Fytotherapie is een prikkeltherapie. Het activeert het zelfherstellend vermogen van het lichaam. Soms denkt men wel eens bij kruiden ‘baat het niet, schaadt het niet’. Maar dat is niet het geval: kruiden kunnen heel sterk werken en kunnen van invloed zijn op de werking van andere geneesmiddelen.

Paarden die kunnen kiezen in de vrije natuur, hebben vaak een voorkeur voor bepaalde planten of kruiden. In de wei gaan ze op zoek naar bepaalde kruiden om bepaalde aandoeningen te voorkomen of te bestrijden. Omdat veel paarden op stal staan krijgen ze onvoldoende kans om zelf fytotherapie toe te passen. Een gemiste kans, omdat kruiden zoveel goed kunnen doen voor een paard. De kruiden en fytotherapeutische druppels en poeders kunnen gemakkelijk over het voer worden gegeven.

Homeopathie

Homeopathie is een geneeswijze, waarbij wordt uitgegaan van het zelfherstellende vermogen van mens en dier. Door dit herstellend vermogen kan je bijvoorbeeld vanzelf genezen van een kleine verkoudheid. Maar als het lichaam iets meer uit balans is, dan heeft het extra hulp nodig om weer in evenwicht te komen. Door het toedienen van homeopathische middelen wordt dan een prikkel aan het zelfherstellend vermogen gegeven.

Homeopathie is gebaseerd op een drietal principes: gelijksoortigheid, gepotentieerde werking en behandeling van het gehele dier. Het eerste principe, gelijksoortigheid, houdt in dat het lichaam behandeld moet worden met een middel dat bij zieke dieren symptomen laat zien die overeenkomen met de verschijnselen van een ziekte. Een voorbeeld: bij verkoudheid is er meestal sprake van tranende ogen en een loopneus. Dit zijn klachten die ook door een ui veroorzaakt kunnen worden. Een homeopaat zal in dat geval de verkoudheid proberen te verhelpen door een ui in verdunde vorm te dienen.

Het tweede principe van homeopathie is de gepotentieerde werking. Volgens homeopaten kunnen sommige stoffen in hun normale dosering schadelijk zijn. Daarom zijn homeopathische middelen verdund. Daarnaast worden ze op een speciale manier geschud zodat ze hun krachtige, genezende werking behouden. Potentiëren is verdunnen en schudden.

Het laatste principe is dat er bij een behandeling met homeopathie, aandacht is voor het gehele dier. Een homeopaat focust niet alleen op de symptomen, maar op het totaalpakket aan informatie die het dier geeft: lichamelijke klachten, emoties, verergering van de klacht bij warm of koud weer, het karakter en het gedrag van het dieren het ‘type’ dier. Hiermee zoekt de homeopaat naar de achterliggende oorzaak van de klacht, waarop hij de homeopathische behandeling doeltreffender maakt.

Op het moment dat een paard een fysiek probleem heeft, raakt zijn lichaam uit balans. Door de balans te herstellen verdwijnen de klachten weer. Ziekten die een regelrechte bedreiging voor dier en mens vormen, reageren in de regel snel op een homeopathische therapie. Chronische aandoeningen die niet levensbedreigend zijn, zoals mok, doen er wat langer over. Met name de totale verbetering van de conditie na een behandeling met homeopathie is verrassend, dat gaat vaak verder dan alleen de klacht.

Orthomoleculaire geneeskunde

In de orthomoleculaire geneeskunde streeft men er naar om met voeding zoveel mogelijk nodige en nuttige voedingsstoffen binnen te krijgen en zo weinig mogelijk schadelijke stoffen. Uit steeds meer wetenschappelijke onderzoeken blijkt dat voeding van invloed is op het ontstaan, voorkomen en genezen van ziekten. Zowel met het doel ziekten te voorkomen als met het doel ziekten te behandelen, kan het nodig zijn, naast een zo volwaardig mogelijke voeding, extra voedingsstoffen in de vorm van voedingssupplementen in te nemen.

Voedingssupplementen in de vorm van tabletten, capsules of poeders bevatten een hoog gehalte van stoffen die in geringere hoeveelheid ook in de voeding voorkomen. Dit kunnen zijn: vitamines, mineralen, aminozuren, essentiële vetzuren of enzymen, maar ook minder bekende groepen van stoffen zoals bijvoorbeeld de bioflavonoïden.

Orthomoleculaire voeding en voedingssupplementen kunnen in het algemeen zonder problemen gebruikt worden naast andere behandelingen zoals regulier geneeskundige behandelingen of bijvoorbeeld homeopathische middelen.

Orthomoleculaire geneeskunde volgens klinische Psycho – Neuro – Immunologie (kPNI)

Een orthomoleculaire therapeut volgens kPNI betrekt de omgevingsfactoren in de behandeling met voeding en supplementen. PNI is een wetenschap, die de wisselwerking onderzoekt tussen de psyche, het zenuwstelsel (neurologisch systeem) en het immuunsysteem. Een behandelaar volgens kPNI legt verbanden tussen deze gebieden en gaat bij een klacht op zoek naar het cruciale probleem en neemt dat als uitgangspunt bij de behandeling met orthomoleculaire middelen.